Gisteren werd anti-voetbal gespeeld volgens de tegenstanders. Wat logisch is, daar zijn het immers tegenstanders voor. Voorstanders zijn niet anti, die zijn pro. Vanavond ging het beter.
Gisteren viel mij in een bepaald fase op dat de spelers van Barcelona massaal en tegelijktijdig de grensrechter hielpen door allemaal de kant die aangeeft wie mag ingooien, op te wijzen. Het gebeurde keer op keer, terwijl heel raar, de grensrechter juist anders besliste. Het was een koddig gezicht, om steeds vijf, zes armen richting het doel van Chelsea te zien wijzen. Dat ze niet door hebben dat de grensrechter daaraan juist ziet dat er gelogen wordt!
Vanavond viel me een ander aspect op. Real kreeg een penalty doordat er hands werd gemaakt door de tegenstander. Maar zelfs in de derde herhaling zag ik geen mogelijkheid voor die verdediger om die handsbal te voorkomen. Het is een regel die niet helemaal strookt. Ik merk het ook op met verdedigende acties. Soms gaat het zo snel dat een verdediger in een reactie iets doet, dat hij niet gedaan zou hebben als hij iets langer kon nadenken. Maar dan is het al te laat, gele kaart. Hoe voorkom je zoiets? Onmogelijk volgens mij. De verdediger moet naar mijn mening één seconde ontoerekeningsvatbaar kunnen worden verklaard. Want ik sla ook wel eens in een reflex van mij af als iemand mij vriendelijk benadert, en ik de toenadering als bedreiging inschat. Doe je niks aan. Hiervoor zou er misschien een blauwe kaart getrokken kunnen worden. De ontoerekeningsvatbaarregel. Twee blauwe kaarten, en de volgende is geel. Mij lijkt het wel wat. Of zou het teveel administratieve lastenverzwaring opleveren?
Mack 
Was er voetbal dan??
LikeLike
Frans: ja, twee halve finales Championsleague. Na al die bijzaken in de politiek vond ik het wel eens tijd voor wat hoofdzaken.
LikeLike