Logica van niks.

Vreemd. Ik zit art 32bb van de loonbelasting te bestuderen en daarin worden excessieve vertrekvergoedingen geregeld. Het gaat daarbij om mensen met een jaarinkomen van € 522.000 of meer. De fiscus moet ingrijpen om te zorgen dat er geen buitensporige bevoordeling voor deze groep van werknemers plaats kan vinden. Of tenminste niet zonder dat het de werkgever ook extra belasting kost.

Als je er over nadenkt is het onlogisch. Kennelijk willen werkgevers graag dit soort vergoedingen toekennen aan hun duurste werknemers. Want anders hoefde de belastingdienst toch niet in te grijpen. Terwijl wij -het voetvolk- onze werkgevers toch hebben leren kennen als over het algemeen aimabele mensen die juist geneigd zijn om zo weinig mogelijk kosten te maken voor hun werknemers. Want bij een vraag om loonsverhoging wordt door de meeste werkgevers toch dankbaar gebruik gemaakt van de economische crisis als argument tegen.

Nee, ik kan het niet helemaal rijmen met art 32bb. Is het een soort in stand houden van een caroussel waarbij de hoogst beloonden van de ene naar de andere werkgever kunnen gaan om zodoende in een jaar tijd bij elkaar te harken waar de meeste werknemers hun hele leven voor moeten werken? Maar wat is dan het belang van de werkgevers?

Ik kan eigenlijk niks anders verzinnen dan dat aandeelhouders een zo’n hoog mogelijk rendement per aandeel willen, en dat de hoogst beloonden hen op listige wijze weten te overtuigen van het feit dat ze dat krijgen als ze excessieve beloningen aan hen toekennen. Terwijl iedereen toch snapt dat de winst per aandeel juist gebaat is bij een zo’n laag mogelijk salaris van de president-directeur? Sterker nog, juist de president-directeur die begaan is met het lot van de aandeelhouder zou dit moeten snappen. Ik zal wel ziek geweest zijn op de dag dat dit behandeld werd op school.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

22 gedachten over “Logica van niks.”

  1. @Laurent: Nee, volgens mij niet. Het zal goedgekeurd moeten worden door de aandeelhouders of de raad van commissarissen. En in het geval ze dat wel zouden kunnen moet het hun eigen bedrijf zijn, en zou het broekzak/vestzak zijn. En dat zou ook weer raar zijn m.b.t. vertrekvergoedingen.

    @Irene: met die van wie precies niet?

    Like

  2. Blijkbaar is het goedkoper iemand de laan uit te sturen met een dure oprotpremie dan zo iemand in dienst te houden.
    Het valt trouwens niet mee om na een paar weken Frankrijk, een prachtig gebied aan de Gironde, en een paar dagen Bertrix aan de Semois (ja, ja, bekend van Suxy, uit te spreken als Sussie, net zoals Texel, maar dit terzijde) na te moeten denken over artikel 32 bb van de loonbelasting.
    En van de bloedsomloop snap ik ook niets. Dat dat maar doorgaat hè.

    Like

  3. Er zijn dus mensen met een jaarinkomen van 552.000 of meer…. èn werkgevers die dat kunnen betalen. Waar maken die zich nou druk om precies? Wie wat betaalt? … laat ook maar, ik snap er waarschijnlijk toch niks van. Gelukkig hoeft dat ook niet als het onlogische logica is. Toch?

    Like

  4. @Mellody: 522! Heb jij dezelfde afwijking als Eva? Ja, wie maakt zich eigenlijk druk? Wij Nederlanders houden eenmaal niet van excessieve zelfverrijking als het een ander betreft.

    Like

  5. Felicita: ik heb een zwak voor oudjes 😀
    Leuk, dat virtuele café! Jammer alleen dat je geen sigarettenrook en bierlucht ruikt en geen geklets van anderen hoort. Maar verder: gezellig hoor!
    (persoonlijk vind ik dit nog triester dan Second Love ;-))

    Like

  6. Ik zie bij Mack 19:06 gelukkig alleen maar een groot zwart gat 😉 Kom net thuis van de AshtonBrothers. Van de 900 mensen -uitverkocht- was ik geloof ik de enige die er niks an vond. ADHD-jongensgedoe.. Maar heb wel 3 witte wijn achter de kiezen, bitterballs en een citroen-chocoladeijsje van de beste ijsmaker van Twente toe. Mocht dat ook Laurentius ? Truste folks !

    Like

  7. Ja, nou dan geef ik het op. Reutel dan maar gewoon lekker door over drank terwijl ik, in gespannen afwachting van puntige on-topic reacties, hoopvol een kijkje neem over wie er nu weer een prachtige bijdrage in de reactievelden heeft geschreven. Valt webloggen ook onder de social media?

    Like

  8. Hier dan een reactie met een punt,
    daar deze lezer jou dat gunt.
    Wees niet onaangenaamt verrast:
    deze beloning is onbelast.
    Nu staan er al meer punten in.
    Nou kijk es aan, jij weer je zin.

    Over die topsalarissen: dat past in mijn apenrots-beeld als een roltrap, waar iedereen op de onderste 95% van de roltrap automatisch naar beneden rolt en tweemaal zo hard moet klimmen dan op een normale trap om toch ietsje te stijgen. Maar men houdt dit zwoegende klimmen vol, omdat iedereen die zich eenmaal boven die magische grens weet te vestigen de 95% onder zich voor zich kunnen laten werken, met andere woorden: boven die grens stijgt de roltrap alleen nog maar, zonder dat je er veel extra voor hoeft te doen. Dit is hoe elites werken. Vlak onder de top zit een aantal goed bezoldigde (en voor de topman tevens gevaarlijke) hielenlikkers die zorgen dat er afstand blijft tussen de opgaande top en de neergaande basis.

    Het is armoei aan de top, en ook aan de sub- en de subsub-top.

    Like

  9. Ik zou echt niet, hand op mijn hart, boven die 95% willen zitten. En als ik er zat, zou ik veel weggeven. Het lijkt mij de enige manier om daar een goed gevoel aan over te houden. Die competitie om niks, dat lijkt me inderdaad erg leeg. Statistisch is de kans dat er tussen die vijf procent in een willekeurige selectie ook leuke mensen zitten al niet zo groot, maar nu het een geselecteerd gezelschap is, lijkt me die kans nihil. Je moet er wel jaren lang mee werken.

    Like

Zegt u het maar

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *