Brabanders

Vizille, Lundi le 18 juillet 2011

De kinderen, maar met name Hans zijn vandaag strontvervelend. Eigenlijk moet ik zeggen, strontverwend. Want ja, op deze camping is wel een zwembad maar geen glijbanen en alle vakantiekadootjes zijn na een kwartier al niet meer interessant. Het is onze eigen schuld, maar die schuiven we gewoon af op de maatschappij. Af en toe heb ik zin om hem een oplawaai te verkopen, maar daar blijft het bij. Er schiet mij te binnen dat ik vroeger op vakantie wel eens op onzachtzinnige wijze bij mijn schouder werd gepakt door mijn vader die me dan dreigend toesprak. Het deed zeer en het maakte indruk, en kennelijk was ik ook strontverwend. En hijzelf wellicht vroeger ook. Misschien is het van alle tijden.

Het goede nieuws is dat Hans een vriendje heeft. Een jongetje van zes uit Breda, genaamd Kalle. Een wat lastige naam want Hans had het over “Kaai” en “Koen”, maar Kalle’s vader bracht uitkomst: hij werd ook aangesproken met Kees en Sjaak, en inderdaad, Kalle reageerde daar gewoon op. Het valt mij de laatste tijd op dat Brabanders relaxte mensen zijn. Gemoedelijk wel, zoals ze over hen zeggen. Verder goed nieuws is dat het mooi weer is en dat het lampje niet meer brandt. Daar word ik relaxed van maar dat kan kloppen, ik heb tenslotte ook in Brabant gewoond.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

6 gedachten over “Brabanders”

  1. Lijkt me meer een slechtweerlampje.
    Laatst schreef Yukiko ook een stukje over dat haar kinderen niet luisterden of later onredelijk werden. Dat is volgens mij ook iets van alle tijden. Zelf zal zij ook dergelijke periodes gehad hebben rond die leeftijd. Ik waarschijnlijk ook, maar ik kan me er niets van herinneren. Geeft aan dat je het als kind duidelijk anders meemaakt. Ik kan het me wel herinneren van mijn 6 jaar jongere broer. Was af en toe ook drammerig. Maar kreeg ook op z’n kop als het nergens op sloeg. In dat geval had (achteraf gezien) mijn moeder en/of vader een pestbui en een te kort lontje.

    Like

  2. Jeetje een kind een naam geven, en dan reageert op hele simpele namen… daar had hans je flink mee beet kunnen nemen, elke dag een andere naam noemen, en steeds met hetzelfde vriendje spelen… 😉

    Like

Laat een reactie achter op Xiwel Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *