Er moet mij even iets van het hart. Het wordt een nogal moralistisch en eenzijdig verhaal mijnerzijds, dus mocht u daar bezwaar tegen hebben, surf lekker door naar iets luchtigers.
Er is een aantal jaren geleden een boek uitgekomen, dat een overweldigend succes was. Mijn vrouw heeft het ook gekocht en gelezen. Ik zag de schrijver, die ik niet ga noemen, een keer op tv en ik mocht hem niet. Ik vind ook dat je gewoon het recht moet hebben om mensen na een eerste indruk niet te mogen. De kans dat je je vergist is aanwezig en dat risico moet je dan maar nemen. Nou, ik heb me vergist want deze schrijver is razend populair. Maar mijn besluit was al genomen. Zijn boek heb ik niet gelezen maar ik heb er toch een mening over. Het is een autobiografisch verhaal over een man die vreemd gaat. Als zijn vrouw ongeneeslijk ziek is, gaat hij nog vreemder. Maar gelukkig blijft hij wel van zijn vrouw houden en weet zijn zieke vrouw er van. Nee, ik moet zeggen, hij heeft zelfs toestemming van haar. Ik ga niet prijsgeven over wie het gaat, want dat doet er verder niet toe. Wat ik nog wel kan zeggen is, dat het verhaal nu ook is verfilmd door Arnie Alberts.
Nou ja, het is natuurlijk op z'n zachtst gezegd niet zo netjes wat deze meneer deed. Ik ken zelf een voorbeeld van een man wiens vrouw ongeneeslijke kanker had, en die in het ziekenhuis een ander lekker ding tegenkwam. Hij verliet zijn ten dode opgeschreven vrouw en kwam met z'n nieuwe vlam gezellig bij ons in de buurt wonen. Zo ging het verhaal in de buurt tenminste. Het enige wat wij konden zien en horen was dat ze nog niet zo lang een stelletje waren. Maar wij weten natuurlijk niet met wat voor gevoelens de arme man allemaal heeft geworsteld. Misschien had hij het wel zo zwaar met de ziekte van zijn vrouw dat hij een uitlaatklep nodig had. Het zou zo maar kunnen.
Maar ook dat is mijn zaak niet. Het is een vrij land en vreemdgaan is niet bij wet verboden. Maar nu werd ik tussen de middag toch even voor het blok gezet door twee vrouwelijke collega's zeg! Ik liet me wat laatdunkend uit over de nieuwe film van Arnie Alberts en kreeg gelijk een sneer. Dat je soms niet weet hoe je reageert in dat soort situaties. "Nou ja, in elk geval niet zo," verweerde ik mij nog, maar ik moest me er maar bij neerleggen dat ik ook niet wist hoe ik zou reageren in die situatie. "Hoe dan ook," zei ik, "ik zou het in elk geval niet opschrijven en er een gezellige film van maken als ware het iets om trots op te zijn. Nee, ik zou het heel, heel stil houden."
Maar goed, ik ben dan ook geen voormalig marketingman zoals die schrijver.
Mack 
Ja. Juist. Precies. Met de hele inhoud van dit stukje ben ik het eens.
(lieve help, ik zal toch geen griep of zo krijgen)
LikeLike
Heb het desbetreffende boek niet gelezen, en ga niet naar de film.
Net in die tijd dat het boek uitkwam, kreeg mijn vriendin borstkanker. Zij is voortreffelijk en liefdevol tot het eind verzorgd door haar man. Die totaal geen zin had in andere vrouwen, hoe ziek zijn eigen vrouw ook was.
LikeLike
@Irene: dit voelt ook wel eens prettig, moet ik bekennen.
@Fien: hulde voor die man vind ik, alhoewel dat vroeger gewoon normaal was.
LikeLike
Nou, je weet wat ik van die vent vind: een droplul eerste klas die niet te beroerd is om op het graf van zijn vrouw te dansen en voor dat kunstje ook nog flink wat euro’s vangt. Met dank aan al die Hollandse voyeurs die likkebaardend van zijn ranzigheid smullen, in het donker of achter hun gordijnen. Nederland op zijn smalst in de 21e eeuw!
LikeLike
Heeft de marketing het weer gedaan. Dat boek staat toch niet vol van telefoonseks, hoop ik.
LikeLike
Gelukkig, ik ben niet de enige. Boek niet gelezen, film niet gezien en ik pieker er ook niet over. Ben ’t helemaal eens met Mack en Frans.
LikeLike
En daaaar gaaaan we weer… Ja, ik heb het boek gelezen. Én gejankt. En nee, ik mag hem nog steeds niet. En ja, ik wil de film zien.
LikeLike
Rob: High five!
LikeLike
@Margo: Frans?
@Bjorn: Sorry. Ik ben Don Quichotte, maar dan niet met windmolens.
LikeLike
Boeken zijn zòòò 1652 en Nederlandse films zuigen allemaal.`
En wie die vent is zal mij boeien maar als jij ‘m een eikel vindt, dan ik ook.
LikeLike
In deze tijd verloedert er wel meer, wil niet zeggen dat het dan ook maar geoorloofd is. “In voor -en tegenspoed, tot de dood ons scheidt…”
LikeLike
Je zou zo’n kerel toch een kleun geven?!
LikeLike
Ook ik heb het boek niet gelezen en ga niet naar de film. Niet vanwege het thema overspel, maar vanwege het feit dat ik niet hou van verhalen over iemand die doodgaat aan kanker.
Ik ken die schrijver persoonlijk, en ik vind het nog steeds een beetje een triomf dat hij tegen mij zei dat ik het verhaal goed geschreven had, terwijl ik van hem geen woord gelezen heb en hij toch een gevierd man is die vrouwen (en mannen) tot tranen weet te roeren. Want dat kan hij dan weer wel.
LikeLike
@Emma: Ja. Dat is zeker zo. Maar ik had een beetje moeite met het feit dat hij zo bejubeld wordt door half Nederland om iets waar je je eigenlijk dood om zou moeten schamen. Wat dat betreft zegt Rob Hamilton het nog treffender.
LikeLike
Ik heb het boek als een van de eersten gelezen, geloof ik, naar aanleiding daarvan besloot ik de schrijver een e-mail te sturen omdat ik de schrijver Kluun walgelijk en het boek nog walgelijker vond, er ontspon zich een interessante e-mail uitwisseling waardoor mijn beeld van de schrijver bevestigd werd. Het is en blijft een verachtelijk persoon, de film wordt nu aangeprezen als een “ode aan de liefde”, ik ga over mijn nek van die misvatting, het boek en de film, die ik overigens niet wil zien, is niets meer dan een ego document van Kluun over de rug van zijn overleden vrouw.
LikeLike
Dus die Kluun neemt zijn vrouw terwijl ze dood is? En daar is een film van gemaakt?
Geil!
LikeLike
Ik ben ook een compleet weigeraar van het boek én de film.
Kots. Op die man. Ben het helemaal met je eens!
LikeLike
Heb ik net dit logje gelezen en luidkeels mijn eenszijn ermee verkondigd, kom ik dit stukje tekst tegen bij de Rabobank.
“Voorkom financiële zorgen rond een uitvaart en sluit voor 1 januari 2010 een Uitvaartverzekering af. U krijgt er de gesigneerde filmeditie van het boek ‘Komt een vrouw bij de dokter’ van Kluun bij en bioscoopbonnen.”
Nu is het officieel lijkenpikkerij.
LikeLike
Ja, ik heb het boek wel gelezen, maar zou nooit naar zo’n film kunnen gaan!
Ik vind het grof en niet mijn stijl van leven.
Ook de schrijver vind ik vreselijk. Diverse malen heb ik hem gehoord op tv en radio.
Nee, gelukkig ben ik met een ander soort man getrouwd!
LikeLike
Tja. In relaties ben ik altijd trouw. Als mijn partner kanker zou hebben dan had ik wel wat anders aan m’n hoofd dan vreemdgaan denk ik. Maar ik heb het boek niet gelezen, maar daar zal vast wel wat goedpraterij in terug te vinden zijn.
Aan de andere kant ben ik wel zo hypocriet om nu iets met een (nog) getrouwde vrouw te hebben.
Ik ga het boek van Emma wel lezen..
LikeLike
Ik heb me altijd afgevraagd wat al die minnaressen in die gozer zien. Het is mij een groot raadsel.
Ik heb het boek niet gelezen en ga niet naar de film. Dank je feestelijk.
LikeLike
Wat mensen in elkaar zien blijft toch een ondoorgrondelijk raadsel. Op ieder potje passen meerdere dekseltjes.
Maar ik heb zelf hier en daar wat principes, en eentje is dat ik geen vergif de maatschappij in probeer te strooien. Maar ja, ik ben inmiddels wel resistent tegen de meeste.
LikeLike
Ja, ik bedoelde Rob, Mack. Op dat kleine schermpje van de mobiel blijf je heen en weer scrollen en dacht dat Frans het had geschreven.
Droplul vind ik een mooie benaming. En als ik Emma was zou ik niet zo trots zijn dat zo’n min mannetje je boek mooi vindt, dan zou ik eerder hechten aan de mening van mensen die je hoogacht, ook al hebben die misschien minder verstand van het schrijven van boeken. Wat dat betreft vind ik wat Oly schrijft interessanter.
Wat ik eigenlijk nog walgelijker dan die Kluun zelf vind is het sfeertje dat er nu omheen ontstaat, het sfeertje van succes, van het gemaakt hebben, het sfeertje waarin die Kluun een ‘gevierd man’ genoemd wordt, waar je trots op mag zijn dat je hem ‘kent’ en het als triomf ervaart als hij jouw boek goed vindt. Als je succes hebt doet het er kennelijk niet meer toe wie en wat je bent.
Bah!
LikeLike
@Margo: Vroeger had je Menno Buch. Bah. Hoor je gelukkig niks meer van.
LikeLike
Ik vind die man ook een kneus. En een slampamper. Beetje vent blijft zijn vrouw trouw en steunt haar, ipv er op los te leven met drank, druks en vrouwen.
Mijn zwager heeft mijn schoonzus 4 maanden verzorgd toen ze terminale borstkanker had. Daar heb ik diep respect voor.
Meneer K. wekt alleen maar gal op bij mij. Bah!
LikeLike
Tjonge wat een doorsnee reaxipubliek. Ik zou het met iedereen eens kunnen zijn, maar helaas ik lees nooit boeken. 🙂
LikeLike
@Xiwel: Wat ik zo knap vind is dat iedereen schijnt te weten over wie ik het heb!
LikeLike
Tja, ik vond nummer 1 een aangrijpend boek en nummer 2 niet interessant omdat ik hem niet boeiend vond maar haar des te meer. Maar helaas, zij was dood.
Verder ben ik ook niet altijd trouw geweest in relaties en dat zal ook de reden zijn dat ik daar liever niet bij anderen over oordeel. (Hij die zonder zonden is enzo, en echt dat ben ik absoluut niet). Wat me wel tegenstaat is de trots waarmee meneer van de Klundert verteld over zijn vreemdgaan, als een puberjongetje dat zo graag wil vertellen dat hij meisjes kan versieren. Dat, afgewisseld met een slap “ik kan het niet helpen” excuus maakt dat ik deze meneer die toevallig een bestseller schreef,(want vreemdgaan en de dood verkoopt als sex), ook niet zo sympathiek vind. Whahaha, een omhooggevallen eikel is het.
LikeLike
NIET toevallig wilde ik schrijven
LikeLike
@Pauline: Ik ben wel zonder zonden. Zal ik gooien? 😉
LikeLike
Als je durft…
LikeLike
Ik vind het vooral amusant dat alle vrouwen die ik hierover spreek (tot m’n eigen moeder aan toe, jaja), die vent een hand boven de vreemdgaande kop blijven houden.
Na een paar argumenten mijnerzijds, waaronder alle varianten van ‘als je eigen man vreemdgaan vind je dat ook niet leuk’, blijven ze volhouden dat het dan wel een klootzak, maar toch zeker een aardige klootzak.
Ja, die vent weet wel hoe hij met het vrouwvolk om moet gaan. De held.
LikeLike
Een aardige klootzak … een wolf in schaapskleren dus.
LikeLike
Heb zijn boek niet, ga niet naar de film en het is idd walgelijk dat hij er zo trots op is. Ze draait zich vast om in haar graf.
Heeft hij nu niet een gezin met zijn minnares??
Zou zij niet bang zijn om ziek te worden?
Is ze m meteen kwijt.
LikeLike
@David: Dat is een erg vreemde bijwerking inderdaad maar het valt mij ook op dat veel vrouwen (lang niet allemaal, zie boven) dat doen. Onbegrijpelijk want ik denk dat je de spijker op zijn kop slaat en dat ze er werkelijk heeeeeeel anders over zouden denken wanneer het ze zelf zou overkomen. Als de zieke partner dan, in de rol van de “reddende en troostende vrouw” waarschijnlijk minder. “Zielige” mannen zijn enorm aantrekkelijk voor sommige vrouwen blijkbaar.
LikeLike