De plaatselijke braderie hier is een terugkerend element. Vraag mij niet naar de frequentie, want ik schaar kraampjes op het dorpsplein allemaal onder braderie. Ongeacht wat er in die kraampjes is te doen, of ter gelegenheid van wat ze er staan. En zodra er braderie is, gaan wij erheen. Ik met tegenzin en in de Fred Schuit modus, maar het is óf dat, óf spelbreker zijn.
De wandeling er naartoe voert steevast langs de apotheek, de molen, de huisarts en de speelgoedzaak en dan zijn we in de Dorpsstraat en slaan we altijd eerst linksaf langs alle kraampjes. De handelswaar ligt uitgestald en probeert een indruk van een bruisende markt te scheppen. Ik zeg probeert want het lukt niet. In vrijwel alle kraampjes verkopen ze troep. Leren riemen, portemonnees, kettinkjes, drie nederlandstalige cd's voor tien euro, oliebollen en wat goedkope kleding. Als we na tweehonderd meter tegen een dranghek aanlopen ten teken dat de braderie hier eindigt of begint, keren we om en lopen langs dezelfde kraampjes in de richting van het dranghek aan de andere kant. Op het punt waar we de straat zijn ingekomen hoop ik altijd dat we spannendere dingen tegenkomen maar ook díe driehonderd meter is het één en al droefenis. Leren riemen, portemonnees, kettinkjes, drie nederlandstalige cd's voor tien euro, oliebollen en wat goedkope kleding. Niet eens ergens een frisse verkoopster om de boel op te fleuren. Mannen met korte broek, een blouse met korte mouwen en hoogopgetrokken sokken. Zelfs twee vrouwen die ik herken als behoorlijke populaire meiden destijds bij mij op de Mavo zijn hun looks zo goed als verloren. Het verschil met de kraampjes op een zomerse vrijdag in het Franse dorpje waar wij vorige week waren kan haast niet groter. Elke keer als ik op de plaatselijke braderie loop kom ik dezelfde dodelijk saaie koppen tegen. Steeds maar weer. Ja, ik loop er zelf ook, ik weet het.
Mack 
Oh ik leef met je mee, maar mij krijg je niet mee naar een braderie. Het woord alleen al. Dan maar spelbreker. Ik wordt er depressief van.
LikeLike
Pppfff, ik ook Margo. Maarja, ik moet mee hé, anders moet hij alleen..
LikeLike
D’r is toch wel een biertent?
LikeLike
Op een braderie verwacht ik een wild zwijn aan het spit (zie de verzamelde werken van Asterix en Obelix). Maar helaas nog niet meegemaakt, zelfs niet in Gauloise.
LikeLike
Ik wordt, pfff, ik was moe geloof ik.
LikeLike
Het wordt tijd dat jij weer aan het werk gaat.
LikeLike
Dat valt allemaal inderdaad niet mee, voor Linda… 🙂
LikeLike
Ja bier en een bandje zodat je nog eens met die meiden van de Mavo kunt dansen tussen de kraampjes… hihihi 🙂
LikeLike
Wat schrijf je grappig 😀 Ach weet je, de fransman die in zijn eigen dorpje rondloopt op de markt, denkt vast hetzelfde. Ik woon in Italie en dacht eerst ook: Oh geweldig hier die markt. Nu, als er familie of vrienden komen en ze naar de markt willen, want die zijn zo leuk hier…..dan denk ik ook van: tja, dat dacht ik jaren geleden ook. Dus daarom ga ik nu bijna nooit, op het moment dat ik dan toch even ga, denk ik: Hey dat moet ik vaker doen!
LikeLike
Oliebollen? Midden in de zomer? Waren het geen groot uitgevallen bitterballen?
LikeLike
* vol afgrijzen kijkt na lezen van dit verslag *
LikeLike
Ik zag zo’n logje laatst inderdaad ook bij iemand anders. Waarschijnlijk zag die jou lopen. Weer.
LikeLike
@Yukiko: Ik was het niet.
LikeLike