Af en toe zakt alle grond onder mijn voeten weg. Er blijft op dat moment niets meer over van mijn boekhoudcommandostatus. Lachen en slapen gaat niet meer.
Het gevoel van totale misluktheid voert de boventoon. Meestal duurt het een paar dagen. Gisterenmiddag sloeg het toe. Een hoofd vol hete lava, een hart als een koude dieselmotor en een maag met een knoop erin.
Het verschil met vroeger is, dat als ik thuis kom, een kleine Hans me blij aankijkt vanuit z'n box en mevrouw Mack mij in zo'n geval meeneemt uit eten.
Vind-ik-leuk Aan het laden...
Gerelateerd
Auteur: Mack
Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.
Toon alle berichten van Mack
Mack 
Verklaar je nader. Welk noodlot heeft je getroffen?
LikeLike
Oei, voorjaarsdip? Maar….om uit eten te gaan moest je natuurlijk wel eerst die knoop uit je maag halen, dat is alvast een begin 😉
LikeLike
Goed gedaan mevrouw Mack, en wat schafte de pot?
LikeLike
Heb je nog geluk dat Hans nog zo jong is. Over een paar jaar kom je thuis, en dan hangt hij met een zak Chips en een fles Cola op de bank en kijkt hij niet eens meer op als je binnenkomt. Hij is dan druk met zijn Playstation 7 aan het spelen. Als je geluk hebt, boert hij het Wilhelmus voor je. Afhankelijk van de hoeveelheid Cola die hij die dag heeft geconsumeerd.
Tip: Denk aan iemand die het nog slechter heeft als jij. Knap je van op. Bij mij werkt het altijd. Loop een keer het magazijn in en kijk om je heen. Ik garandeer je, je voelt je binnen no-time beter. Misschien niet goed voor je ego, maar bij mij werkt het altijd. Nog bedankt Mack.
LikeLike
De pot schafte chinees AM…. Was gezellig en nodig….
LikeLike
En ik kan mij een aardige lach herinneren gisteren op de terugweg in de auto toen ik vroeg of we mekaar konden helpen…. Kijk jij bij mij kijk ik bij jou, zoiets…
Ik krijg mijn vent altijd aan het lachen….
LikeLike
U is goud waard mevrouw Mack.
LikeLike
Ik kan er ook niks aan doen dat ik geen slechte kanten heb Eduardo…. Het is maar goed dat ik er ben.
LikeLike
Ik zal nu maar geen opmerkingen gaan maken in de trant van; “Niet zeuren en gewoon eens zwanger worden”, he…? 😛
Een dip hebben we allemaal wel eens. Sterkte, mack.
LikeLike
Hoor ik daar een voorjaarsdepressie aankomen? 😀
LikeLike
Valt me tegen, hoor. Mackie ook al.
*geeft aai over bol*
LikeLike
Alleen een regenjas aan doen, en dan even flashen……………..
Werkt gegarandeerd 😛
LikeLike
Prijs je rijk met zo’n vrouw en zoon!
Sterkte
LikeLike
Goed teken, dat verschil met vroeger; zodra je dat niet meer ziet, sleept mevrouw Mack je dan mee naar de prullenbak van Marina? (Om er iets uit te halen, niet om je erin te doen ntuurlijk ;))
LikeLike
Gaat het weer goed met mevrouw Mack? Laat je niet ontmoedigen hoor, door types als futre…
LikeLike
Mack, heb je de column van Remco Campert al gelezen in de Volkskrant? Het heerst.
LikeLike
Er is goed nieuws: het gaat, net als griep, vanzelf weer over! En wat Futre zegt is ook waar, zo’n klein Hansje is goud waard! 😀 Sterkte!
LikeLike
Ik hoop dat het niet al te traumatisch is voor Hans, zo’n oververmoeide vader die op zijn knieën Chinees eet terwijl de grond onder hem wegzakt.
LikeLike
Heb je al eens naar je Bioritme gekeken? Wellicht zie je daar wel dat je inderdaad in een dip zit:
http://www.catharinaweb.nl/bioritme/
LikeLike