Triumph des willens

Je hebt ze in ieder bedrijf. Zwakzinnigen die met veel tam-tam worden binnengehaald, waarvan iedereen al weet: "Volgend jaar is-ie weer weg met een grote zak geld, de afdeling op de rand van de afgrond achterlatend." De enige die het nog niet weten zijn degenen die hem binnenhaalden, die doen er een jaartje langer over dan de rest.
Wat mij brengt op het feit dat het toch vreemd is dat degenen met het beste inzicht zulke beslissingen nooit mogen maken. Ik begin steeds meer te geloven dat bepaalde clichoe (ik hoop dat dat het meervoud van clichee is) waar zijn.
Hoe groter je bek, hoe meer er naar je geluisterd wordt, hoe lager je opleiding, hoe verder je het schopt, en hoe vierkanter je bril, des te golfer je speelt.

Ik vind dat het genoeg is geweest. We hebben deze types nu lang genoeg laten aanprutsen. Ze houden zichzelf in stand door veel de deur van hun kamer dicht te doen onder het mom van 'dit is erg belangrijk' maar in werkelijkheid hebben ze geen idee wat ze moeten doen en proberen dat op die manier te verbergen. Deze 'managers' zoals ze zichzelf ook wel noemen (niemand anders noemt ze zo) hebben heus wel zelf in de gaten dat ze het bedrijf eigenlijk alleen maar geld kosten. Je maakt mij niet wijs dat ze dat niet door hebben. Waarschijnlijk hebben ze gewoon hun schaamstreek uitgezet waardoor ze zich er niet voor schamen.
Veel buiten de deur zijn met creditcard van de zaak hoort erbij. Een dure lease-auto moet altijd kunnen want dat is altijd belangrijker dan salarisverhoging voor het voetvolk. Want met een goedkope auto kunnen ze hun werk niet naar behoren doen.

Onze economie loopt groot gevaar. De arbeidsproductiviteit moet omhoog maar hoe doe je dat met deze statistiekneerhalers? Ik heb de oplossing.
Stem bij de volgende verkiezingen allemaal op mij, dan beloof ik iedereen een Volkswagen.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

18 gedachten over “Triumph des willens”

  1. En dan Pauline? Wou je zeker op m’n kamer komen? Nou dat kan niet, want ik ben met iets belangrijks bezig en daar kan ik geen voetvolk bij gebruiken hoor.

    Like

  2. Met het schaamrood op de kaken zie ik nu dat de GP van Brazilie niet dit weekeinde is maar pas volgend weekeinde. Dus nog veel meer nachtjes slapen dan zes.
    Mack, de man de jaren geleden iedereen een Volkswagen beloofde, heeft het toen ver geschopt. Mag ik jouw tekstschrijver worden?
    *oefent wat met gestrekte arm en hakkengeklak*

    Like

  3. Oh, man, wat een herkenbare log is dit !! Ergens moet een fabriek staan waar ze dit soort ‘managers’ maken. Ik heb wat van dat verwoestende spul voorbij zien komen. Ze zagen er allemaal hetzelfde uit en uitten dezelfde teksten. Je haalde ze daarom dikwijls door elkaar. Je kon ze wel lekker pesten en in valkuilen laten vallen. Dan hadden ze nog één nuttige functie in de korte tijd dat ze onder ons waren, want we konden dan weer eens hartelijk lachen.
    Maar nadat het mooie bedrijf op de fles was gegaan, lachten we niet meer zo hard.

    Like

  4. Een volkswagen? de ontwerper van de eerste kever zou zich in zijn graf omdraaien bij het zien van een new beetle, als hij een graf had.

    Like

Laat een reactie achter op Lennard Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *