Er is hier in de buurt een leuke speeltuin voor kinderen.
Ze kunnen van een waterglijbaan, kanovaren (in een vijver) en trampolinespringen.
Het gereformeerdengehalte was erg hoog vandaag. Bloedheet, mannen in lange broek en overhemd, vrouwen in ook "iets". En er waren veel kinderen met het syndroom van down. "Andere kinderen" werden ze genoemd door het meisje met wie wij naar de speeltuin waren.
Inderdaad, ze zijn anders. Terwijl er wat grotere jongens minutenlang de trampolines bezet houden en kleinere kinderen beteuterd staan te kijken zegt zo'n meisje gewoon: "Hee jongen, ga d'r eens af!", en dat noemen we dan "niet helemaal goed." Maar niemand van de goede kinderen die dat durft te zeggen.
Later bij de vijver zitten er twee "downse meisjes" in een kano met hun gezichten naar elkaar ieder aan de andere kant te roeien. Erg ver van de kant kom je dan niet dus ik vroeg of ik ze even een zetje moest geven. Dat werd door de dames wel op prijs gesteld want een stukje van de kant af rondjes draaien is leuker dan tegen de kant aan.
Later liep ik nog een keer langs de vijver en zag één van die meisjes nog steeds in de kano. Ik zwaaide naar haar en ze zwaaide terug en gaf me de liefste glimlach die ik die dag gekregen had.
En toch wil liever niemand zo'n kindje. Begrijpelijk. Maar waar ben je nou beter mee af? Met zo'n meisje dat ik net beschreef of met een gezond, net te dik etterballetje met een grote smoel waar er inmiddels veel te veel van rondlopen?
je kan ook gewoon je kinderen leuk opvoeden 🙂
LikeLike
Of geen kinderen krijgen 8)
LikeLike
Hey leuke log, kom je ook een keer een kijkje nemen bij mij?
En van die kinderen, ik zou niet weten wat ik zou moeten kiezen, voor mij maakt het op dit moment niks uit, we willen heel graag kinderen maar voor ons zit het er jammer genoeg waarschijnlijk niet in. 😦
LikeLike
Ik sluit mij aan bij Cinner
LikeLike
Precies. Goed africhten. Dat werkt.
LikeLike
Geweldig geschreven, ik heb er smakelijk om gelachen (ja dat mag, ook om downers) 😀
LikeLike