Een sterfgeval in de naaste familie.

Mijn schoonmoeder overleed woensdag niet plotseling maar wel onverwacht op 75-jarige leeftijd. Ze had in de loop der tijd een enorme hoeveelheid ziektes en mankementen verzameld en overal sloeg ze zich door, maar elke keer leverde ze in, met als gevolg dat ze het laatste jaar van haar leven aan de beademing zat en niet meer kon lopen. Zittend in haar stoel bracht ze haar dagen door, maar putte toch hoop uit elke dag dat ze niet teveel pijn had, als haar dochters op bezoek kwamen of als ze de kleinkinderen zag. Vijf jaar geleden, toen ze ook al veel mankeerde zei ze altijd: na deze tijd komt een betere.

De lijst met wat ze mankeerde is echt heel lang, maar ik hoorde haar er vrijwel nooit over klagen. Ik zou het lang, lang geleden al hebben opgegeven. Haar man, niet Linda’s biologische vader, maar wel de vader status hebbend, heeft tot het eind toe voor haar gezorgd. Ze moest afgelopen weekend naar het ziekenhuis omdat ze benauwd was, en omdat dat vaker gebeurt maakte niemand zich erg druk. En ze knapte ook weer op, de avond voor haar overlijden had Linda haar aan de telefoon, ze was vrolijk en mocht de volgende dag weer naar huis. Maar ‘s ochtends vroeg in haar slaap overleed ze. Linda zei achteraf dat ze haar gezicht tevreden vond en dat ze blij was dat ze op deze manier was gegaan. Geen pijn, geen benauwdheid, geen afscheid van het leven hoeven nemen, allemaal dingen waar ze bang voor was.

Ze leest dit naar alle waarschijnlijkheid niet, maar toch: rust zacht Tineke. Ik hoop dat je weer bij je vader bent.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack