Praktische Opdracht

Drie jaar geleden hielp ik Hans met een praktische opdracht voor Economie, waar ik destijds een tien voor haalde. https://mackwebber.blog/2021/03/09/economie/

Nu was het de beurt aan Tammar, en omdat ik Hans geholpen had, zou ik haar ook helpen. Er is echter en verschil. Hans probeerde het eerst zelf, maar maakte er een zooitje van. Tammar heeft vijf vragen gedaan, en ging daarna in de dwarse houding. De bekende langspeelplaat, waarom moet ik dit leren, ik onthou het toch niet, je kunt wel boos worden maar dat helpt toch niet, het boeit me niet, ik ga het niet doen, ik zak toch volgens jullie dus heeft het geen zin dit te doen, bla bla bla.

Ik had haar gezegd dat ik badminton zou afzeggen om haar te helpen, maar dan wilde ik wel dat ze zelf eerst nog vijf vragen zelf deed, anders zou ik net zo hard weer gaan badmintonnen. Loos dreigement no. 5488. Dat wist ik al wel. Tammar ook, dus die heeft niks gedaan. Waarom niet? Omdat ze geen tijd had. Nee, dat is logisch, een kaderkind dat tot twee uur naar school moet heeft geen tijd. Zij was dwars en ik maakte haar belachelijk. Ze had ook goed ruzie met haar moeder die de oorzaak van alles was. Het is jouw schuld dat ik niet ga leren want ik word gestresst van jou. Of, het is jouw schuld dat ik zo ben want jij pakt mijn telefoon af.

Ze had één van haar meest dwarse buien, soms tranen in haar ogen, en ik bleef haar maar jennen. Niet heel erg, maar op een vrolijke manier. Je kunt me wel proberen aan het lachen te maken, maar dat lukt toch niet! Ik probeerde mijn geduld te bewaren wat eigenlijk heel goed lukte. Dus op een gegeven moment had ik voor elkaar dat ze bij me achter de computer kwam zitten. Ik had al een paar keer gevraagd waar die praktische opdracht dan stond, waarop haar antwoord was: in de computer. Ze jende me terug, maar op een irritante manier.

Met haar jas aan, capuchon over haar hoofd getrokken en met één vinger typend, typte ze wat ik dicteerde. Maar ik liet me niet provoceren door het langzame tempo en ik denk dat ze doorkreeg dat dit de hele avond ging duren. Ze bleef onverschillig doen maar kreeg geen vat op mij. Nog een paar woorden die ze niet mag gebruiken ter provocatie, en ik deed er niks aan, want dit moest vrijdagavond om 23:59 zijn ingeleverd, anders werd de examencommissie ingeschakeld, en erger, ze staat al onvoldoende voor economie, dus dit was een kans om het op te halen.

Na verloop van tijd begon ze met twee handen te typen en was het verzet gebroken. Om half negen hadden we alles klaar en ze stuurde de opdracht in. Het wordt geen tien, zoals bij Hans, want daar heb je volledige medewerking van je kind bij nodig. Maar een acht, daar reken ik toch wel op. Na het examen sla ik haar in elkaar.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

16 gedachten over “Praktische Opdracht”

  1. Als je dit verhaal over pakkembeet 10 jaar herleest, dan moet je er vast om lachen samen met dochter. Wedden?

    En die voldoende hebben jullie toch maar mooi samen verdiend. Mijn vader ging steeds harder en vooral staccato praten bij het uitleggen van wiskunde, een vak waar ik bedroevend weinig dus niks van begreep. Net alsof ik niet alleen onbegrijpend maar ook erg hardhorend was. Ik zat dan half te huilen van frustratie (nouuuu hooooor, ik snáp het gewoon niet, snáp dat dan!!!) en mijn moeder zat er bij te knarsetanden. Mijn vader en ik waren altijd vier handen op een buik, maar tijdens die uitleg uh….. even niet 🙂

    Veel later – toen pa en ik er regelmatig samen een gezellig dagje op uit gingen – moesten we wel erg lachen om die idiote sessies. Gelukkig mocht ik wiskunde laten vallen in de derde klas.

    Geliked door 2 people

  2. Ik zou het echt moeilijk vinden, zo’n situatie. Ik was best een brave leerling die dingen redelijk goed bijhield, maar kan me goed herinneren wat een hekel ik aan het meeste huiswerk had en hoeveel moeite het me vaak kostte aan de gang te gaan. Dat kan ik nog steeds sterk hebben als mijn hoofd ergens niet naar staat. Dus ik zou in conflict komen met het begrip voor mijn dochter maar haar toch zover moeten proberen te krijgen.

    Like

  3. Wat had ik destijds toch een voordeel; ouders die beide niets van economie of wiskunde wisten. Die hebben me dus nooit lastig gevallen met ‘zullen we even helpen’. Ook niet me de keuzes die ik maakte. Volgens mij hadden we destijds alleen handelskennis en boekhouden. Omdat de stof en vooral de leerkracht me niet aanstonden liet ik het vallen en werd het natuur-, schei- en wiskunde. Die leerkrachten konden me wel overtuigen dat dat een nuttig vakken zijn. Inmiddels zeer vroegtijdig gestopt met werken omdat het me economisch te goed ging. Weet inmiddels ook dat economische winst vooral te maken heeft op economisch verlies voor de natuur het te kort betalen van werknemers. Dingen die ik nooit bewust heb gedaan. Eigenlijk een raadsel dat ik zoveel geld over heb gehouden.

    Maar goed, ik begrijp dat je dochter dit ook snapt. Geen auto, maar e-loos fietsen omdat dat een mens toch ook moet bewegen. 😉

    Like

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.