Voitura

Wij zijn afgedaald richting zuiden in zitten nu in de Jura. Dat ging niet geheel vlekkeloos omdat mijn dakdragers voor veel windgeruis zorgden, daar waar ik juist een comfortabele auto had uitgezocht. Verder ging er een oranje lampje branden, wat mijn vakantiepret volledig kan bederven, juist omdat ik altijd zorg voor een tiptop staat van onderhoud. Voor mij is dit een heet hangijzer. Deze auto had het eerste halfjaar veel mankementen en ik moest vaak terug. Toen het laatste mankement eindelijk was verholpen, hield een dag later mijn dashboardverlichting ermee op en toen wist ik dat Voitura, godin van de auto’s, tegen mij was. Maar een paar minuten later bleek dat mijn verlichting uit stond en dat dat de oorzaak was.

Vier dagen voor ik op vakantie ging, kon een deur ineens niet meer open, en aangezien met de auto op vakantie gaan voor mij een belangrijke zaak is, dacht ik weer aan Voitura. Het bleek een kleinigheid, maar toen bleken mijn nieuwe achterbanden in 10.000 km vrijwel glad te zijn. Ook dat werd een dag voor vertrek nog in orde gemaakt.

Dus dan denk je in alle rust naar het vakantieadres te rijden, verpesten de dakdragers je limousine gevoel weer. Ik was overigens de enige die er last van had, maar ik ben hypersensitief. En toen we de camping opreden ging het genoemde lampje branden en wist ik nu zeker dat de bitch Voitura tegen mij was. Ik appte met de garagehouder die mij zei het te negeren. Een oranje lampje is slechts een waarschuwing, en nadat ik olie en koelvloeistof had gecontroleerd besloot ik zijn advies op te volgen en de vakantie er niet door te laten verzieken. Voitura begreep dat ze geen grip meer op me had en liet het lampje vandaag na een paar kilometer uitgaan.

Toen konden we (ik) ons weer concentreren op de vergeten tandenborstel en zwembroek, zaken waar je over het algemeen toch het eerst aan denkt. De dakdragers had ik verwijderd dus vandaag reed ik zoals het hoort, hard, over de b-wegen naar de hypermarché, als een Fransman in een Franse auto.