Mini-serie Engeland, slot

Op de laatste dag van onze korte vakantie reden we weer richting oostkust, maar omdat de boot pas in de avond zou vertrekken deden we eerst nog de stad Ipswich aan. Ipswich leek me wel cool, want daar kwam tenslotte die beroemde voetbalclub Ipswich Town vandaan. Maar Ipswich is helemaal niks. On-Engels! Een armoedige stad vol chagrijnig kijkende mensen. Veel te dikke vrouwen in te strakke gebleekte spijkerbroeken. Mannen die hun bierbuik onder een uitgelubberd t-shirt verborgen. De stad was erger dan Luik, want Luik heeft nog sfeer. De stad deed me zelfs denken aan Apeldoorn begin jaren '80 op een zaterdagmiddag. Wir mussen weg hier, raus aus dem wald, verstehst du nicht?

We tuften door richting Harwich, de plaats waar de boot aankomt en vertrekt, en ondanks dat daar ook helemaal niks te beleven viel, is dat wel een stadje met een Engelse sfeer. Hier zag je als je in winkeltjes kwam een ongeorganiseerde troep, en bloemetjesbehang wat in Nederland niet eens ooit in de mode is geweest. Een cafetaria in Harwich deed doods aan. Een grote lege ruimte met gele tegels aan de muur en zwart-witte op de grond, en helemaal achterin een vitrine en de toonbank. Slechts één tafeltje om aan te zitten. En fish and chips in de aanbieding. Een man zwom een stukje in de Noordzee (oktober) maar trok daar behalve ons geen bekijks mee. Linda scoorde op de valreep nog een paar schoenen in Harwich en toen moesten we echt richting boot.

's Avonds op de boot zaten wij bij de dansvloer te kijken hoe Nederlanders aan het dansen waren op de muziek en de videoclips die op een grote wand werden vertoond. Eén van de clips was Paradise by the dashboardlight, en toen wij twee jaar later met dezelfde boot naar Ierland gingen, werd deze clip weer vertoond! Minpuntje. Ik heb hier een klacht over ingediend en niet veel later maakte de HSS zijn laatste vaart.

Weer terug in Nederland moesten wij erg lachen om een grappenmaker die onder een waarschuwingsbord met "slecht wegdek" de tekst "maak 'm dan!" had toegevoegd. Engelsen hebben verfijnde humor, Nederlanders directe. Toen wij terugreden naar mijn Huisvesting Alleenstaanden of Tweepersoonshuishoudens-woning dachten wij nog eens goed na over wat het voor verschil zou maken als wij nu een relatie zouden krijgen ten opzichte van de ontkenningsfase waar deze serie mee begon. Het antwoord was dat alles precies hetzelfde zou blijven. Wij gingen maar eens wat mensen vertellen wat ze allang wisten. Verdere ontkenning zou belachelijk zijn.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

17 gedachten over “Mini-serie Engeland, slot”

  1. Ik heb eens een hilarisch kwartier doorgebracht in een tapijt- en gordijnenwinkel in Inverness. Niet te geloven, wat ze daar voor patronen verkopen.

    Like

  2. Nou, vakantiefoto’s bijvoorbeeld. Om het verhaal te illustreren. Dat er dus echt niks te beleven viel.
    Maar ff wat anders: ERWG he, van Michael Jackson. Hij heeft niet eens tijd meer gehad voor een ontkenningsfase. Trieste zaak. Maar ik moet zeggen, ondanks alle verdriet ben ik toch ook opgelucht, voor jou. Stel je voor Mack. Dat ’t Elvis was geweest… Daar moet je toch niet aan denken.

    Like

  3. Ja, het gaat lekker vandaag. Zit het in de lucht? Níet alleen Wacko maar ook Farah en een Belgische presentatrice en vanochtend werden we bijeen geroepen, een ex collega heeft zich het leven benomen.

    Like

  4. Nou ja, een gezellige off topic is dit niet. Sorry. Zie het maar zo, niet iedereen lives happily ever after. Jullie gelukkig wel!

    Like

  5. Ach, als je zo getalenteerd bent als ik kun je in principe alles schrijven. Romans, bouquet, literatuur, wetenschap, vraagbaken, stripverhalen, weblogs, chiclit, oudheid, religie, magazines, reddingsplannen, financieringsaanvragen, scripties, hierogliefen, telefoonboeken, handleidingen, muziek, toneelstukken, cabaretvoorstellingen…you name it, I write it.

    Like

Zegt u het maar

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *