Midas

Aan Raven van Dorst moest ik een tijdje wennen maar inmiddels ben ik verliefd op die. Ze moet dus een vrouw zijn, anders kan dat niet. Als ik het nazoek blijkt hij geboren te zijn als Herma van Dorst, maar haar ouders noemde haar snel Ryanne en niet zolang geleden veranderde zij dat in Raven, omdat hij eenmaal niet als man of vrouw wil worden gezien. Ze is dus niet non-binair (lees: dwars) maar geboren met mannelijke en vrouwelijke geslachtskenmerken. Haar ouders hebben er zonder overleg een meisje van laten maken. Graag wil hij worden aangesproken als “die” maar daar ga ik niet in mee. Niet omdat ik haar niet respecteer maar omdat hij me dan dwingt om belachelijke Nederlandse zinnen te gaan schrijven. Ik heb dan ook een voorkeur om af te wisselen naar hij of zij. Net als dat zhaar stem de ene keer mannelijk, dan weer vrouwelijk klinkt. In elk geval, het is een geweldig programma, wat zhij heeft. Boerderij van Dorst heet het en bij voorkeur komen er twee gasten die nogal verschillen. Raven met zhaar ontwapenende directheid neutraliseert gelijk elke vorm van spanning tussen de gasten.

Het grappige is, dit logje gaat helemaal niet over Raven, het gaat over haar gast Midas Dekkers. Die confronteren ze dan met Arie Boomsma, die om voor mij onbegrijpelijke redenen door vrouwen als aantrekkelijk wordt gezien, zelf mijn eigen vrouw zag dat, maar die was altijd al gefascineerd door giraffen. Ik vind Arie ook irritant, althans, dat dacht ik want hij viel reuze mee. Alleen zijn spraak, daar moet hij eens iets aan doen. Veel te netjes, veel te gemaakt.

Terug naar Midas. Die vond ik ook altijd irritant, maar hij heeft veel van mij weg. Linda zei zelfs: “alsof ik jou hoor praten!” En inderdaad, er kwamen voornamelijk zinnige woorden uit de man. Vroeger vond ik hem altijd zo tegendraads, alsof hij het erom deed. Non-binair, zou ik bijna zeggen.

Hij legde uit dat de meeste mensen denken dat “de evolutie” streeft naar perfectie, en dat alles steeds beter wordt, maar dat dat helemaal niet zo is. De evolutie doet gewoon maar wat, met zo weinig mogelijk inspanning iets simpels creëren en als het dan overleeft vindt zij het wel best. Daar zit wat in, maar ik vind dat de oudere versie van Midas verfijnder is dan de jongere versie. Milder en wijzer, zoals ouderdom die twee begrippen vaak op sleeptouw neemt. Arie is een optimist die zich zorgen maakt over de toekomst, Midas een pessimist die de toekomst zorgeloos tegemoet ziet. Alle soorten zijn ten dode opgeschreven en de succesvolste het snelst. De natuur vecht tegen ons omdat ze ons ons succes niet gunt.

De pessimist gaf mij hoop. Omdat hij zonder dat hij het zelf in de gaten had, zijn eigen verhaal omver wierp. Want Dekkers was geëvolueerd in een beter persoon. Alles komt dus gewoon goed, vanzelf.