De Hooge Duvel

Ik heb wel eens eerder geschreven over Ossaert, een geest die de omgeving van Uddel terroriseerde. Een monnik die bij het Uddelermeer woonde dreef hem het bos in, de “hooge duvel” op. De geest moest daar 99 jaar blijven en mocht er niet af. De kwelgeest zorgt ervoor dat het fietsen over de 86 meter hoge heuvel zwaarder is dan elders. Als je geluk hebt tenminste. De geest is een zwart monster met vurige klauwen dat meestal ligt te slapen, maar als je hem wakker maakt komt hij je achterna. Echter, hij mag er niet af, maar zijn weerwolven kunnen je wel achtervolgen tot aan huis.

‘s Nachts fietste ik er wel eens (niet alleen natuurlijk) als ik uit Elspeet kwam. Hoe ik het overleefd had, het was me een raadsel. Maar nu begrijp ik het. Er zijn vier mogelijke verklaringen. 1. Het monster bestond niet. 2. Het monster lag te slapen. 3. De 99 jaar waren voorbij en het monster was elders. 4. Ik fietste helemaal niet over de hoge duvel, maar erlangs.

Tot mijn schaamte moet ik nu bekennen dat ik hier meer dan 35 jaar woon en er nu pas achter kom waar de hooge duvel precies is. Ik wist inmiddels dat de geasfalteerde heuvel die door wielrenners wordt beklommen ook de hooge duvel wordt genoemd, maar dat de echte zuidelijker ligt, van de weg af, het bos in. Ik dacht dat ik de exacte plek wist, maar de heuvel ligt verder richting het zuidwesten.

Ik heb de route die ik vandaag liep met de hond eens precies nagekeken, en ik was er nog 800 meter vandaan toen ik dacht dat ik er was. Ik ben daar nog helemaal nooit geweest! Geen wonder dat ik nog leef. Binnenkort maar eens even een fietsritje inplannen nu ik weet waar ik moet zijn om te zien of het inderdaad zwaarder fietst.

Overigens had ik wel een prachtig loopje vandaag. 9,6 kilometer, en door de warmte en mijn zwarte hond gedwongen ging ik langs een poel die ik wist te liggen. De hond sprong erin om af te koelen, zwom een stukje en tot mijn grote verbazing zag ik een vis zwemmen in de poel waarvan ik dacht dat het de poel des doods was. Zo leer je nog eens dingen op een mooie koningsdag.

Ben er vanavond gelijk naartoe gefietst. Nondejuu, wat trapte dat zwaar! De woning van de jachtopziener. Toch te gek voor woorden dat ik nooit op de echte hooge duvel was geweest. En gelijk kwam ik een ander kunstwerk tegen waar ik van had gehoord maar nog nooit gezien. De Kathedraal genaamd. Schijnt een geschenk aan de koningin te zijn geweest. Ik had het niet durven geven.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

7 gedachten over “De Hooge Duvel”

    1. Ja! Dat heb ik exact hetzelfde. Alleen is mijn droom over de Veluwe van vroeger al kapot omdat er vroeger weinig Veluwe was. Tenminste geen bos maar kale vlakten. Of de tijdreis moet niet verder dan 100 jaar teruggaan. Dat lijkt me ook wel gaaf, zonder dat al die paden en verboden er waren.

      Like

      1. Oh ja, dat is waar, de Veluwe zag vroeger heel anders uit. Voor zover ik weet, was het er vroeger voor handelsreizigers wel behoorlijk gevaarlijk, vanwege struikrovers en zo.

        Like

  1. De kathedraal ja daar hebben we nog naar gezocht toen we in de buurt van Vaassen waren. Zagen alleen boomtoppen van een groep bomen in de verte en dachten dat dat de kathedraal was. Zijn dus die afgezaagde bomen begrijp ik ?

    Like

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.