Ik had de zaak van de twee Armeense kinderen niet gevolgd, totdat het al bijna te laat was. Ik weet dus weinig over de achtergronden en de beweegredenen. Maar wat ik wist is dat er twee kinderen van jonge leeftijd uitgezet dreigden te worden. Kinderen die hier al tien jaar- hun hele leven- waren. Ik vond het een grote schande. Toen ik hoorde dat we geen uitzondering konden maken omdat er dan massaal kinderen hun ouders zouden ontvluchtten en Nederland binnen zouden komen, wist ik dat er iets niet deugde. Kinderen ontvluchten hun ouders niet om het beter te krijgen. Omdat het spreekwoord luidt: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, ga ik niet afgeven op het kabinet, maar zeg ik hulde dat het besluit om ze toch niet uit te zetten genomen is. Ongeacht de beweegredenen. Even was ik bang dat mijn land twee onschuldige kinderen in een nachtmerrie zou storten, ik had het woord nazipraktijken al paraat. Gelukkig hoef ik het nu niet te gebruiken.
Mack 
Daar zijn we dan beiden blij om. En mooi hoe massale druk uit de bevolking een verschil maakt.
LikeLike
Er zijn evenwel toch beleidslijnen op dit punt en dat is dat uitgeprocedeerde asielzoekers terug moeten naar land van herkomst. Dat gaat vervolgens niet zomaar, eerst moet het land van herkomst veilig zijn en voor repatriëring toestemming geven (veel Afrikaanse landen doen dat bijvoorbeeld niet met als gevolg dat deze vluchtelingen nergens heen kunnen en we met een probleem zitten). Die twee kinderen hebben hun moeder in Armenië en net zoals ze hier konden integreren kunnen ze dat daar ook natuurlijk. Er wordt nogal snel de zieligheidskaart getrokken.
LikeLike
Tja, moeten ze maar niet tien jaar over zo’n procedure doen. Na tien jaar is het geen zieligheidskaart, dan is het onmenselijk om onschuldige kinderen terug te sturen die toch al zo’n onzeker leven hebben gehad.
LikeLike
Volledig mee eens Maurice en wat zullen die kinderen vlug volwassen zijn geworden.
LikeLike
Die kinderen hebben een opa en een oma in Nederland
LikeLike
Wanneer terugsturen een straf zou zijn, niet natuurlijk, maar dat is het niet . Dat het tien jaar duurt is omdat er met de eerste afwijzing van de aanvraag door de cliënt geen genoegen wordt genomen, de advocaat de heropening vervolgens in lengte van dagen kan traineren in het volle besef dat de tijd in zijn voordeel werkt, zoals dan nu ook weer blijkt.
LikeLike
Het is juridisch geen straf, maar dat maakt weinig uit voor kinderen die hier al hun hele leven wonen en de grens worden overgezet. Het is gevoelsmatig hetzelfde als dat twee Nederlandse kinderen de grens worden over gezet. Dat maakt het onmenselijk. Je kunt je hier niet verschuilen achter juridische procedures. Ja, kun je wel doen, maar dan komt het volk in opstand. En die tien jaar zouden ze dan maar eens moeten inkorten.
LikeLike
Bovendien is het evengoed vaak de overheid die eindeloos in beroep blijft gaan om die mensen er toch maar uit te kunnen trappen.
LikeLike
Dat is helemaal niet waar, er wordt alleen een beleidslijn uitgewerkt.
LikeLike
Dat is een uiting van het grote complotdenken van Laurent. Maar je hebt gelijk vind ik. Het is een beleidslijn en de juridische middelen worden daarbij aangegrepen. Dat mag, net als de asielaanvrager dat mag.
LikeLike
Dan alleen nog even bepalen hoe vaak en hoe langdurig de asielaanvrager mag blijven doorgaan de beslissing dat de asielaanvraag niet gehonoreerd kan worden aan te vechten. Het is om die reden dat de procedure jarenlang voortsleept en het naar de mening van het volk te lang geduurd heeft om de beslissing ten langen leste toch nog te effectueren.
LikeLike
Ik heb het diverse malen gelezen, dat de rechter had bepaald dat iemand mocht blijven en dat de overheid tot op het hoogste niveau in beroep bleef gaan.
LikeLike
De asielaanvraag is vanaf het begin afgewezen, wat je zegt daar is niks over te vinden, kortom Lili en Howick en hun moeder mochten van begin af aan niet blijven. Rechters oordeelden recentelijk dat de Immigratie- en Naturalisatiedienst ten onrechte geen rekening had gehouden met in wat voor situatie de twee terechtkomen als ze weer in Armenië zijn. Er diende vervolgens een hoger beroep bij de Raad van State die tot de conclusie kwam dat de procedure van repatriëring van de kinderen met de grootste zorg is behandelt. Zo werden door het ministerie van Justitie en Veiligheid regelingen getroffen over onderdak, scholing en financiële ondersteuning.
LikeLike
Ja, leef maar fijn verder in je rechtse heilstaat.
LikeLike
Sorry, ik neem deze opmerking terug, dat was niet aardig van me.
LikeLike
Maar in het algemeen – niet deze zaak – heb ik het echt enkele keren gelezen dat juist de overheid steeds maar in beroep bleeft gaan.
LikeLike
Toen ik las “met de zorg met de grootste zorg is behandeld”, verslikte ik me in de soep.
LikeLike
“met de grootste zorg is behandeld”. Met de zorg mag weg, want zoveel zorg daar krijg ik tranen van in mijn ogen.
LikeLike
De rechters die hun bezwaren hebben geuit over het gebrek aan zorg zijn feitelijk het collectief geweten geworden van deze natie, maar kennelijk gaat het de natie qua toegeeflijkheid nog lang niet ver genoeg. We moeten echter wel realiseren dat er een gigantische instroom van migranten in opkomst is vanuit Afrika die wij uiteindelijk niet bij machte zijn allen een plaats te geven en er ergens hard zal moeten worden opgetreden.
LikeLike