De eeuwige roem

Een jaar of vijf geleden volgde ik de opleiding fiscaal adviseur. Met goed gevolg, dat ook nog waardoor ik de titel FA mocht voeren. Niet dat ik dat ooit gedaan heb. Sterker nog, ik heb die opleiding voor Jan met de korte lul gevolgd, want ik ging weg bij het administratiekantoor waar de opleiding goed van pas kwam. In mijn nieuwe functie was het niet echt handig, daar bleef het bij fiscale algemeenheden.

Door een overname van het bedrijf waar ik werkte had mijn nieuwe functie nog minder raakvlak met belastingen, en inmiddels ben ik gewoon weer een leek. Ik kwam er tenminste net achter dat er zoiets bestaat als tariefsaanpassing aftrek kosten eigen woning. En dat baart mij toch enigszins zorgen. Ik onderhoud mijn kennis niet en dat is natuurlijk jammer. Nu ben ik weer gevraagd voor een andere functie die nog minder raakvlakken met belastingen heeft. Ook met mijn opleidingen en ervaring. Maar ja, ik was opgevallen omdat ik een bepaald trucje goed kon, en nu zitten we in de fase dat er onderzocht wordt of ik in een ander team kan komen werken. Een meer sales ondersteunende rol dan een finance rol, die hier toch zo goed als uitgespeeld was. Ik bedoel, een boekhouder zonder controle is geen boekhouder. Misschien moest ik het gewoon maar eens wagen.

Het is tenslotte zo dat het nooit zo loopt als dat je gepland had. Dat heb ik nu gezien bij de belastingopleiding. Als ik het geweten had, zou ik niet twee jaar lang vier avonden in de week hebben zitten zwoegen. Maar aan de andere dan hadden we nu dan ook geen blogwet gehad. Niet dat veel mensen zich er nog aan houden, maar dat komt natuurlijk omdat ik er ook geen controle meer op uitoefen. Ik had rijk kunnen worden van de dwangsommen inmiddels. Het zijn er nog maar enkelen die aan de blogwet 2011 voldoen. Die mensen moeten we dan ook koesteren. Ze hebben iets te vertellen en zijn bereid het met de wereld te delen. Sommigen doen dat min of meer anoniem, zoals ik, en anderen doen dat met hun echte naam, die ik hier uit privacyoverwegingen niet zal noemen. Het is anders dan Twitter, waar het gaat om kortstondige roem, ook wel populisme genaamd. Hier gaat het om eeuwige roem. Tenminste, als er geen Sanoma-achtige drama’s gaan plaatsvinden met WordPress. Want daar is geen bestand tegen bestand.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

8 gedachten over “De eeuwige roem”

  1. In het huidige stelsel heb ik nooit last gehad van de 4e schijf, ik kom zelfs niet verder dan schijf 1.

    Houdt het bovenstaande ook in dat je de titel BHC bent kwijtgeraakt?

    Like

  2. Ja, dat houdt het ook in. Het wil niet zeggen dat ik niet weer een keer voor een speciaal commando ingezet kan worden door mezelf, maar dat was in de tijd dat ik nog vol vuur zat.

    Like

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.