Basis

Ik heb het idee dat mijn vrouw het wel even best vindt. Ze is in revalidatie en zit/ligt op de bank. Ondertussen ben ik Assepoester. Wassen, strijken, drogen, koken of wat daar voor door moet gaan, brood klaarmaken voor de kinderen, tassen inpakken, naar school brengen, uit school ophalen, met de hond wandelen, vaatwasser in- en uit ruimen, boodschappen doen, ik doe het er allemaal even bij. Het loopt gesmeerd mag ik wel zeggen. Eerlijkheidshalve zeg ik er wel bij dat ik tijdelijk halve dagen werk, want anders zou dit geen doen zijn. Maar ik verdenk mevrouw Mack ervan dat ze het herstel wat zit te rekken. Keihard bewijs heb ik nog niet, maar misschien als ik een camera goed verborgen ophang, dat ik haar zonder stokken zie opstaan als ik er niet bij ben.

De huishoudschool gaat mij prima af. Alleen haren vlechten, die taak is inmiddels weer terug waar hij hoort. Ik kon overigens alleen een vlecht voor de nacht. Daar kon je een klein meisje met goed fatsoen niet mee naar school sturen. Ik denk wel dat ik geslaagd zou zijn voor het LHNO. Jas ik ook nog elke avond een trombosespuit in haar, dat vindt ze zelf wat eng. Ook de zustersopleiding zou ik wel gekund hebben. Het lijkt erop dat ik aanleg heb voor vrouwelijke beroepen. Ik raak ook vrij snel de weg kwijt, bedenk ik me ineens.

Tja, ik was ook liever Richard Gere in een smetteloos wit pak die op zijn motor zijn geliefde uit de fabriek komt redden, maar de werkelijkheid van het huwelijk is echt heel anders. Ik geloofde vroeger ook wel dat me dat zou lukken, dat kunstje met die motor. Maar nee, het is hier gewoon: man, vrouw, twee kinderen, hond en in de zomer naar Zuid-Frankrijk. Vanavond hebben we met z’n allen de film Matilda gekeken, toen drong tot mij door waar het allemaal ook weer om gaat. Het gaat er in een gezin om dat kinderen herinneringen opslaan die ze later nog weten. Zoals ik die ook heb aan vrijdagavonden van vroeger. Iets met de juiste basis.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack