Ik moet nederig op mijn knieën. Ruim een maand geleden kreeg ik rugpijn en zei ik dat ik niet naar een genezer zou gaan omdat het niet zou helpen. Een week later was het over en haalde ik tevreden mijn gelijk. Vier dagen daarna kwam het terug om niet meer weg te gaan. Van pijn wordt je nederig. De laatste tijd hoorde ik steeds de naam van een nieuwe wonderdokter vallen en die heb ik nu gebeld. Ik mag er dinsdagavond heen. De aanhoudende pijn wint.
Ik was er een beetje klaar mee met de therapeuten, ik dacht dat ze je behandelden net zo lang tot het over zou zijn, maar dat je lichaam dezelfde tijd nodig zou hebben om vanzelf te genezen. Vroeger had je Piralvex, tegen aften. Je stipte de aft aan, je bek vertrok van de pijn en vier dagen later was het weg. Stipte je het niet aan was het eveneens in vier dagen weg, het scheelde je alleen de pijn van het aanstippen.
Erger dan de pijn vind ik het feit dat ik me al een maand beweeg als een stokoude man, dat ik ’s ochtends als ik op mijn werk kom moeilijk uit de auto kom en dat ik nu het punt heb bereikt dat ik denk dat het nooit meer goedkomt. Op een gegeven moment weet je ook niet meer wat je precies voelt. Vandaag ben ik gaan zwemmen met de kinderen, een collega die alles weet via Wikipedia zei me dat ik bepaalde spieren niet gebruikte en dat die door zwemmen weer geactiveerd werden. Hij moet ergens gelijk hebben gehad want na het zwemmen was de pijn nog erger en het lopen nog moeilijker. Het lijkt ook vooral naar mijn bovenbenen uit te stralen, eerst alleen naar het rechter, na het zwemmen ook naar het linker. Een flauwe, zeurende pijn.
Tot overmaat van ramp ging Hans ook door zijn rug en hij is natuurlijk veel te jong voor deze grappen. Hij is bij mijn oude fysiotherapeut, omdat de huisarts je daar standaard naartoe doorverwijst, en hoewel hij wel weer redelijk ter been is, wilden wij toch vooral weten hoe het nou kon bij zo’n jong kind en wat hij precies had. Niets van dat alles, je gaat gewoon de behandeltafel op alsof je een man van 44 bent die de hele dag zit en bij wie het heel normaal is dat hij met rugklachten op de tafel ligt. Een dokter moet in de eerste plaats vertrouwen geven. Vertrouwen is het begin van de genezing. Een mens is niet gemaakt om te zitten, daar ben ik wel achter. Ook niet om te lopen want dan krijgt hij blaren en van liggen krijgt hij doorligplekken. Zwemmen valt na vandaag ook af dus blijft vliegen over. Een mens is gemaakt om te vliegen, alleen zijn we nog niet zover. Gewichtloosheid dat zou het beste zijn. Dan hadden we helemaal geen ruggengraat meer nodig, wat een steeds groter lijkend deel van de mensheid goed zou uitkomen, maar voorlopig hebben we hem en moet hij onderhouden worden om weerstand te kunnen bieden aan het kwade. Volgende week meer.
Mack 
Laat me raden; een zwembad met kunstwater?
LikeLike
Ja klopt. En ik zwom met gewone noppen.
LikeLike
Verdorie zeg, die ellende weer. Lijkt me inderdaad om gek van te worden!
LikeLike
Hou je taai. Ik begrijp je helemaal, ook ik heb het niet op doktoren. De meeste tijd zitten ze naar het beeldscherm te staren, terwijl ze zogenaamd naar je luisteren. Maar ik kan me voorstellen dat je het soms niet meer en je je ten einde raad toch tot een arts wendt. Gelukkig mankeer ik niet zoveel, maar de keren dat ik bij een dokter ben geweest de laatste twintig jaar was er steeds wel iets aan te merken op de behandeling. Niet dat ik je bang wil maken hoor.. 😉
Sterkte met het vliegen.
LikeLike
Je moet ook niet de hele dag zitten, om het kwartier een rondje lopen. Haal voor iedereen koffie, zijn de collega’s ook weer blij. Informeer eens naar zo’n wiebelstoel. Sterkte!
LikeLike
Ja, een wiebelstoel, een Swopper, die heb ik ook gekocht. Heerlijk! Je beweegt waar je bij zit. Niet meteen acht uur per dag, langzaam aan wennen.
LikeLike
Wat vervelend. Ik ken iemand die regelmatig dit soort klachten heeft omdat ze hypermobiel is. Ze heeft ultrabeweeglijke gewrichten en pezen, waardoor zaken soms van hun plaats schieten, of juist al jaren zijn zonder dat ze het wist.
LikeLike