De functie van onmetelijkheid

Ik heb vanavond de wereldkaart bestudeerd. Ik ben tot de conclusie gekomen dat de wereld groot is in de ogen van een mens. Echter, vergeleken bij Jupiter stellen we niet zo heel veel voor. Jupiter is een skippybal, de aarde is een tennisbal. De zon is echter weer velen malen groter dan Jupiter maar de zon is op haar beurt maar weer een klein sterretje. De grootst bekende ster heeft een diameter van 2,8 miljard kilometer, terwijl die van de aarde slechts 40.000 kilometer bedraagt. Schaal 1: 70.000, honderden miljarden keren groter. Ik bedoel, wat is groot. Het licht zou er al 2,5 uur over doen om die ster rond te trekken, terwijl het met de aarde in een fractie van een seconde klaar is. Dan hebben we het grootste object in ons heelal gehad, en zelfs dat grote object is zo klein dat het praktisch niet meer waarneembaar is in een melkwegstelsel. Van melkwegstelsels zijn er weer miljarden, dus waar hebben we het eigenlijk over als we het over groot hebben? En dan heb ik het alleen nog maar over het ons bekende heelal.

De mens is de enige ons bekende soort in het hele heelal die in staat is zich af te vragen hoe groot groot is. Wij zijn zo intelligent dat we ons allerlei dingen afvragen die de relevantie voorbij gaan. Een hond maakt zich hooguit druk om de grootte van een bot, of om de grootte van een andere hond, en hij kan dat aardig inschatten. Een slang wil zich nog wel eens vergissen in de grootte van een prooi, en spuugt hem dan weer uit, met de pest in dat hij grootte niet feilloos kan inschatten.

Ik vind het op zijn minst vreemd wat de bedoeling van de onmetelijkheid is. Op zich zouden we genoeg hebben gehad aan een aarde met een dampkring er omheen. Goed, de zon hebben we nodig, de maan en wat sterren, maar daar had een grote koepel omheen kunnen zitten en dan was het goed geweest. Echter, dan hadden wij ons nu toch echt afgevraagd wat er zich achter die koepel zou bevinden. Wij zouden dat verdacht vinden en de speculaties zouden niet van de lucht zijn. Nu zit die koepel aan de rand van de onmetelijkheid en hebben we daar minder moeite mee. Het is de ver van mijn bed show. De grootte van het heelal zorgt ervoor dat we niet achterdochtig worden. Dat moet de functie van onmetelijkheid zijn.

http://www.youtube.com/watch?v=2LUQVzerseI&feature=youtube_gdata_player

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

16 gedachten over “De functie van onmetelijkheid”

  1. Waarom zoek je de bedoeling? Die is er niet. Als er een god bestond waren wij een stofje in zijn prullenmand.

    Sneu zeg, voor dat half aangebeten prooidier van die slang. Van mantelzorg in de dierenwereld is niets bekend, dus dat wordt waarschijnlijk een pijnlijke, langzame dood.

    Like

  2. Natuurlijk is er een bedoeling. Alles met toeval afdoen is zo’n luie manier van denken.

    Overigens was die prooi allang gewurgd, alleen de slang kreeg hem niet naar binnen.

    Like

  3. Nee, de functie van de onmetelijkheid is natuurlijk om ons mensen ons bewust te doen zijn van onze nietigheid tot de macht pi. Dat is de zin die ik eraan kan geven en waarmee ik het doe.

    Like

  4. Nou, dat is in elk geval zin. Dat vind ik ook. Helaas moet je daar een zekere mate van intelligentie voor bezitten, om je eigen nietigheid te begrijpen. Dat zou de corruptie in de wereld misschien kunnen terugdringen.

    Like

  5. Alsjeblieft Mack, laat ook wat aan het toeval over. Anders wordt het zo’n gereformeerde bende. Zo van, je lot staat vast, de beloning volgt in de hemel.
    Toeval is geen luiïgheid, maar optimisme. Alles kan nog veranderen.

    Like

  6. Ik wel best iets aan het toeval overlaten, maar het heelal hangt van miljoenen toevalligheden aan elkaar, dat bestaat statistisch helemaal niet. Ik bedoel even, hoe ontstond het leven op aarde, dat is toch iets wat ik graag zou weten, maar nog liever, wat zit er achter de rand van het heelal? Waar dijt het in uit? Ik ben niet van de gereformeerde houding. Je lot staat niet vast, beloningen in de hemel, misschien, maar niet vanzelfsprekend. En al zou je lot vast staan, zolang jij dat niet weet kan alles nog veranderen.

    Like

  7. Overigens is het de omtrek van de Aarde die (bijna) 40.000 km is, niet de diameter. De diameter is 38.000/pi = 12096 km. Maar voor je verhaal maakt dat verder geen reet uit natuurlijk. Ik wist niet dat er zo’n grote sterren bestonden!

    Like

  8. In de Gelderlander van vandaag, dinsdag 19 – 3, schrijft Gerrit Jansen, de bioloog, dat het ooievaarsechtpaar weer neergestreken is op het nest, wat hij aangelegd heeft. Al een paar jaar schrijft hij over het echtpaar.
    Echter, nu komt het grote nieuws, het vrouwtje is nog van verleden jaar, het mannetje is een ander. Te zien aan de ring.
    Wie weet is het eigen mannetje opgehouden onderweg. Moet nog even bijkomen van te weinig voedsel, of de kou.
    Kijk, wat gebeurt er nu als hij bij het nest aankomt. Vandaag, morgen. Wat gebeurt er dan?
    Toen ik dat las hoefde ik de rest van de krant niet meer. Tegen dit drama verbleekt alles. De onmetelijkheid teruggebracht naar aardse proporties.
    Ernaast staat trouwens een tekening van een winterkoning, getekend door Willem Kolvoort. Onze tekenleraar op de Peda. Die ons de liefde voor de vogeltjes bijbracht, op zijn eigen zachtmoedige wijze.

    Like

  9. En dan bewegen we ook nog met een snelheid van 29,783 km/s om de zon! (Dat haalt zelfs mijn zwarte Golf niet)
    Uh, “beloningen in de hemel”? Wishful thinking! Er is helemaal geen hemel; en als er een was, dan was hij op 3,14 miljard lichtjaren van ons (België) verwijderd. Verder zouden we er dan door de kosmologische expansie ook nog eens met zo’n 1000km/s vandaan vliegen.
    Die beloning moet dus wel even wachten op de “big crunch” 😉

    Like

  10. Ja, en pi kent een kortere weg door een cirkel natuurlijk. Ik ken het tot zes cijfers achter de komma uit mijn hoofd. Eigenlijk zeven, maar die laatste is niet goed want die werd afgerond door mijn rekenmachine. 3.1415927

    Like

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.