Door externe omstandigheden gedwongen begin ik steeds vaker na te denken over hoe dit land straks ingericht moet worden als ik dictator ben. Want heel lang kan ik niet meer wachten. Ik had gehoopt het uit te kunnen stellen tot mijn jongste 18 is, maar ik vrees dat Nederland dan niet meer bestaat. Welke kant moet het op, en waar gaat het nu fout? Wat in elk geval fout gaat is het bestaan van een Eerste en een Tweede Kamer naast elkaar. De Eerste controleert in theorie de Tweede, maar in werkelijkheid zit alle macht bij de Eerste. Immers, zij keurt wetsvoorstellen goed of af. De Tweede kan een leuke wet indienen, als de verhoudingen in de Eerste anders liggen, kunnen zij het hele land frustreren, en dat wordt straks mijn taak.
U denkt misschien, als dictator heb je beide kamers niet nodig en bepaal je alles lekker zelf. Maar zo werkt het alleen in bananenrepublieken waar de dictator aantreedt op zijn 25e jaar en blijft zitten tot hij echt niet meer uit zijn stoel kan komen. Ik wil straks mijn volk nog wel enig initiatief gunnen, maar de uiteindelijke beslissing komt bij mij te liggen. Niet dat ik denk dat ik het allemaal het beste weet, maar ik ben er van overtuigd dat er één persoon moet komen die het voor het zeggen krijgt. Ik dien mij aan omdat ik verder nooit ambitieuze dictators zich kandidaat zie stellen voor deze toch wel belangrijke functie, en ook omdat ons staatshoofd te bescheiden is om eens even flink de baas te spelen in dit land. En ja, dan doe ik het vuile werk wel.
Ja, ik zal een geliefd dictator worden. En om niet helemaal uit de toon te vallen in de wereld, ben ik ook aan het nadenken over mijn dictatorpak. Want een beetje dictator heeft op alle openbare optredens hetzelfde pak aan. Ik zit te denken aan een witte jumpsuit met wat diamanten. Een beetje borsthaar eruit en een grote bril op. Ja, zo moet men mij herinneren. But that was when I ruled the world.
Nou, als je dat pak gaat dragen neem ik je niet serieus hoor! Zoiets droeg Idi Amin ook of Bokassa, collega’s van je uit Afrika.
Maar als je straks dictator bent, wil ik wel je adviseur zijn. (In dat geval tolereer ik het pak) Ik denk dat je mij wel nodig hebt, een beetje gezond verstand en veel levenservaring, dat ontbreekt nog bij je, maar daar kun jij niets aan doen. Tegen de tijd dat jij dat hebt ben ik dood, dus hoef je mij niet eens uit de weg te ruimen. Wie neemt er nog meer in je club van adviseurs plaats?
LikeLike
Voor jezelf heb je heel veel kamers nodig. De ene nacht slaap je in Huis ten Bos en de volgende in het Paleis op de Dam, want je weet nooit of er een dierenvriend of belastingbetaler op je gaat schieten.
LikeLike
Ik zou wel vast wat aan meer haargroei gaan doen, dan.
LikeLike
Zegt Sinnead O Connor.
LikeLike
Ik wacht af.
Want dat is ook nu mijn rol als eenvoudig onderdaan …….
LikeLike
http://www.google.nl/search?q=elvis+presley&hl=nl&client=safari&tbo=d&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ei=y-BUUNDsI46N0wXboIHwCg&ved=0CAkQ_AUoAQ&biw=768&bih=928#biv=i|0;d|_EheDzJK1NBF3M:
LikeLike
Het eerste plaatje , zo’n pak bedoel je zeker?
LikeLike
Ja, jij herkent het wel he? Sommigen zien er een Idi Amin pak in. 😉
LikeLike
@mack: Nou, ik heb toch geen dictatorambities? Ik blijf gewoon op de achtergrond mijn bescheiden reageerdersrol vervullen, met af en toe een welgemeend adviesje.
LikeLike
Dus jij denkt wel dat ik mijn dictatorambities moet laten varen, alleen om dat ik geen weelderige haardos heb?
LikeLike
In een Elvis-pak kom je al aardig in de buurt. Die was ook tamelijk geliefd maar hij kon dan ook zingen.
Onthoud dat ik geen onderdanige burger wil zijn. Je stylist, is dat wat?
LikeLike
Dat is, geef ik toe, een nadeeltje van een dictatuur. Of je bent een onderdanige burger, of eentje die hard werkt in een strafkamp.
LikeLike
Ja, of helemaal een Yul Brynner, dat kan natuurlijk ook.
LikeLike
Nee, daar verzet ik me tegen. Kaalscheren mag ik mijn dictatuur uitsluitend als je niet kaal bent. Als je kalend bent en doet alsof je vrijwillig kaal bent door alles eraf te scheren, wordt dat beschouwd als een daad van lafheid.
LikeLike