Feestje

Als ik zo op Facebook de statussen lees van mijn jonge vrienden, dan ben ik blij dat ik nooit jong ben geweest. Ze rollen van het ene feest in het andere, op elke foto hebben ze dezelfde feestelijke uitdrukking in hun gezicht, en ze verheugen zich nu alweer op koninginnenacht. Q-night, zoals zij dat noemen. Ik ben potverdorie blij dat ik naar mijn bed kan zo. Goed, het zijn de verleidelijke meisjes die ervoor zorgen dat ze wakker blijven, maar hoe blijven die meisjes wakker, vraag ik mij dan af?

Vrijdagavond gaf mijn zwager een feest ter ere van zijn veertigste verjaardag. Er kwam een heuse zanger uit de c-categorie, die weliswaar heel goed Amsterdamse smartlappen kon zingen, maar ik heb nog liever dat je die verkeerd zingt. Dan zijn ze stukken beter aan te horen. Hij zou maar een uur blijven, maar zoals met alle ellende in de wereld die niet uit te roeien is, liep dit ook nog flink uit. Ik overwoog serieus om mijn autosleutels aan Linda te geven en 8 kilometer in alle rust naar huis te lopen maar ik vond dat ik dat niet kon maken.

Toen hij opgetieft was en er weer een beetje te praten viel deed de zus van mijn zwager nogal een ongewoon voorstel waardoor ik in verlegenheid werd gebracht. Ik bedankte en ze was beledigd. Dan is het echt de hoogste tijd om naar huis te gaan. Bij de voordeur voltrok zich nog een drama van een verdrietige vrouw die getroost moest worden door vriendinnen terwijl haar botte vriend ernaast stond te balen dat hij al die tijd dat zij huilde geen bier meer had.

Nee, het is maar zelden dat ik niet uitgepraat raak over een feestje. Dit was er weer eentje, zoals duidelijk mag zijn.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

9 gedachten over “Feestje”

  1. Muziek op feestjes is bijna altijd een vloek. het verhoogt allleen maar het volume waarmee je elkaar in het oor moet schreeuwen. Zo’n zanger lijkt me helemaal een lijdensweg ja.

    Like

  2. Dat klinkt gezellig, ik was alleen wel tussentijds even naar buiten gegaan, en per ongeluk de weg kwijt geraakt…. (in de tuin) Dan maar verder zoeken.. owh he…. we zijn ineens acht km verder en thuis…

    Love As Always
    Di Mario

    Like

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.