Ik had vanavond een afscheid van mijn werk. Er gebeurde iets opmerkelijks. Mijn baas is een man van weinig woorden, de speech laat hij graag aan iemand anders. En gelijk heeft hij. Maar die iemand anders is een betrekkelijk nieuwe medewerker van een ander bedrijf, dat bij ons in het pand is gevestigd. Hij is het commerciële type, en dat botst traditioneel een beetje met mij. De commerciëlen passen alle marketing tools toe, ik beweer dan rustig dat bepaalde dingen niet werken. Zo is er bij hem het heilige geloof dat hij meer kan verkopen in een non-foodwinkel als hij er een bepaalde kunstmatige geur laat hangen, ik vind dat onzin.
Goed, daarover werden we het nooit eens, maar dat geeft verder ook niet. Maar in de speech pakte hij me terug door te zeggen dat “ze” mijn naïviteit gaan missen. Normaal zou ik er direct opgevlogen zijn, maar ik dacht: ach, afscheidsspeech. Even verderop wist hij te melden dat ze wel hielden van mijn aanwezigheid, en dat ze me na verloop van tijd in hun midden hadden opgenomen. Waarop ik opmerkte dat wij hém in ons midden hadden opgenomen, hij werkt er tenslotte pas een half jaar, ik vijf.
Goed, het is zo’n voorbeeldje waaruit blijkt dat sommige mensen er een hele eigen waarheid op na houden. Ik vroeg na afloop even aan mijn baas of hij meegewerkt had aan de speech, maar dat was niet zo. Het was geheel voor rekening van de spreker. Mooi. Ik vind naïef prima, maar niet als bindende kwalificatie vanwege het feit dat iemand geen voet aan de grond krijgt. Maar goed. Voor één keer hield ik mijn mond.
Mack 
Als ik moet kiezen voor doortrapt/cynisch (de andere uitersten) of naïef, doe mij dan maar die laatste.
LikeLike
Ik begrijp deze zin niet: ‘Ik vind naïef prima, maar niet als bindende kwalificatie vanwege het feit dat iemand geen voet aan de grond krijgt.’ Kreeg jij daar geen voet aan de grond?
(Dat achterlijke wordpress heeft nog steeds dat commentaarsysteem niet aangepast merk ik, grmbl)
LikeLike
Zeg, wat is dat voor een baas dat hij zo’n klootzak – een ander woord vind ik er zo gauw niet voor – van een nieuweling het woord bij jouw afscheid laat voeren. Dan vraag je toch om dit soort enormiteiten?
LikeLike
Laurent, hij kreeg bij mij geen voet aan de grond. Ik wilde nooit aan zijn theorieën. Over wordpress kun je je beklag indienen bij Margo, die heeft dit zitten promoten.
Rob: Nou ja, klootzak is overdreven hoor. Maar wel een typisch voorbeeld een eigen realiteit er op na houden. Een die hij zelf kennelijk gelooft.
LikeLike
Ik wilde iets typen over niets mis met ogenschijnlijke naïviteit, maar Ximaar heeft het beter verwoord. Ik sluit me daar bij aan.
Verder denk ik bij jou niet zozeer aan naïef (behalve als het om eierstokken gaat), meer een beetje ongekunsteld eigenzinnig.
LikeLike
Wat ’n eikel. Ik was bovenop z’n rug gesprongen geloof ik. Je gaat daar toch weg! 😉
LikeLike
Dat je ex-baas iemand anders laat speechen vind ik laf en slecht maar dat hij dan de laatstbijgekomen collega als vervanger vraagt vind ik ronduit belachelijk. Ik wil je niet achteraf een kutgevoel bezorgen maar dan had je het maar niet moeten vertellen.
Ik ben benieuwd wie je welkom gaat heten (geheten heeft) bij je nieuwe baas 😉
LikeLike
Nou Pauline, als je niet goed bent in dat soort dingen, dan kun je het ook beter overlaten aan een ander. Niet iedereen kan dat. En van die laatst bijgekomen collega, ach.. Ik ben trouwens meer voor de manier van vroeger. Gewoon na dertig jaar trouwe dienst tot vijf uur werken en dan zeggen: tot ziens allemaal. 😉
LikeLike
hmm, dan had ik twee jaar geleden al weggemogen…
LikeLike